دسته
فیدها
آدرس جديد نويد رهايي در تبيان
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 758291
تعداد نوشته ها : 562
تعداد نظرات : 0
Rss
طراح قالب
GraphistThem226

سخنراني ۲۶ شهريور ۹۰ مسعود رجوي هر چند كه مثل هميشه از موفقيت و آينده اي روشن مي گفت! اما در كنه خود خبر از پايان كار منافقين مي داد. ادبيات رجوي مواضع ضعف او و فرقه اش را نشان مي داد و اوج اين فلاكت آنجا بود كه او از زبان كميسارياي عالي سازمان ملل در امور پناهندگان، دولت عراق را با اين بيان كه "ضرب الاجل مصنوعي را تعطيل يا حداقل تمديد كنيد" مورد خطاب قرار داد.
 پس از سرنگوني صدام -ديكتاتور عراق- و حركت ملت عراق به سمت در دست گيري حاكميت و كسب استقلال بيشتر، كاملاً مشخص بود كه ديگر اين كشور حاضر به پذيرش گروه هاي تروريستي از جمله گروهك منافقين كه سالها است در پادگان ها و مراكز غصبي جا خوش كرده اند، نخواهد بود.

شتاب اين حركت درست از زماني شدت گرفت كه دولت عراق براي اخراج منافقين از خاك كشورش و باز پس گيري پادگان اشرف-تنها مقر امروز منافقين- در عراق ضرب الاجل تعيين كرد.هر چند در ابتدا اقداماتي پر سر و صدا توسط حاميان اروپايي و غربي با رويكرد نجات منافقين از اين بحران فزاينده و حفظ اين گروهك در همان قالب قبلي و با مطامع سياسي آمريكا در عراق و خصوصاً نزديك مرز جمهوري اسلامي ايران صورت پذيرفت اما نتيجه تمام فشارها، تهديد ها و حتي اقدامات به ظاهر ديپلماتيك كه همگي آنها دولت عراق را به عنوان عامل اصلي فروپاشي قريب الوقوع منافقين هدف قرار داده بودند، به همان جايي رسيد كه قبل تر توسط دولت عراق و نخست وزير اين كشور مشخص شده بود.

و حالا هر چه به روزهاي پاياني اين مهلت تعيين شده نزديك مي شويم درمي يابيم كه اين بار براي منافقين راه فراري وجود ندارد و خيال ماندن در عراق براي منافقين به همين شكل يعني تشكيلاتي متمركز و يا حتي به صورت انفرادي غير ممكن است. و نمي توان در برابر خواست و اراده ملت عراق براي تحقق اين موضوع و پيگيري دولت اين كشور ايستادگي كرد.اما نكته جالب توجه در اين موضوع مواضع فعلي منافقين است كه در حال حاضر به كلي تغيير كرده و حتي در گفتار سركرده آنها نيز خود را كاملاً نشان مي دهد. منافقيني كه به غرور كاذب، خود بزرگ بيني و لجاجت شهرت داشتند در گفتار امروز خود به مرحله التماس رسيده اند و اين خود نشان دهنده اين مسئله است كه اخراج از عراق را به ناچار پذيرفته اند.

سخنراني ۲۶ شهريور ۹۰ مسعود رجوي كه در همين باب بود هر چند كه مثل هميشه از موفقيت و آينده اي روشن مي گفت! اما در كنه خود خبر از پايان كار منافقين مي داد. ادبيات رجوي مواضع ضعف او و فرقه اش را نشان مي داد و اوج اين فلاكت آنجا بود كه او از زبان كميسارياي عالي سازمان ملل در امور پناهندگان، دولت عراق را با اين بيان كه "ضرب الاجل مصنوعي را تعطيل يا حداقل تمديد كنيد" مورد خطاب قرار داد.

تقاضا-يا بهتر بگوييم- التماس رجوي با هدف خريدن زمان، براي اعضاي منافقين محصور در اشرف هم آورده اي جز نا اميدي نداشت زيرا كه اين اعضا تا به حال عادت نداشتند سركرده خود را در چنين وضعي ببينند.البته صحبت هاي رجوي ابعاد ديگري نيز داشت كه هم نشان دهنده فلاكت امروز منافقين بود و هم آشكار مي كرد كه منافقين محصور در اشرف در چه وضعيتي گرفتار هستند.

رجوي كه خيال مي كند يا مي خواهد نشان دهد كه منافقين و كلاً فرقه اش مسئله اي مهم در صحنه بين المللي منطقه به شمار مي روند! بيانيه سازمان ملل با موضوع بررسي مسئله پناهندگي اعضاي پادگان اشرف را با القابي همچون "بزرگترين قله موفقيت"، "فتح المبين" و "نعمت الهي" نام ميبرد كه البته خود اين موضوع اولاً بيانگر جايگاه نازل امروز منافقين است كه "حداقل ها" را موفقيت مي دانند و ثانياً نشان مي دهد كه منافقين اصلاً انتظار اين را نداشتند كه اينقدر مورد احترام قرار گيرند كه براي پناهندگي مورد ارزيابي قرار گيرند. البته كه اين هم زاييده ذهن هاي بيماري است كه سالها با جنگ و خون ريزي عجين بوده و حالا انتظار قتل عام را مي كشيده است.

و زماني كه سر كرده منافقين به نيروهايش تاكيد مي كند كه "شكر نعمت، يعني مبارزه و جنگ صد برابر" باز هم اثبات مي كند كه كمر به نابودي كامل نيروهايش بسته است. و خود او و رهبران منافقين قصد دارند كه اعضاي اشرف را از دم تيغ رد كنند. در قسمت هايي هم از سخنان سركرده منافقين، به ذهن هاي متروك و مغز شويي شده اعضاي اشرف پي مي بريم كه به واسطه سواد پايين و بي اطلاعي هر چه را كه از رهبران خود مي شنوند باور مي كنند. رجوي با استفاده از همين نقصان در نيروهايش بر روي بيانيه كميته سازمان ملل در امور پناهندگان مانور داده و به اين نكته به عنوان موفقيت اشاره مي كند كه "در اين بيانيه آمده الزامي براي جدا سازي منافقين از گروهك نيست" در حالي كه اساساً اظهار نظر در مورد اين وضعيت منافقين در صلاحيت اين كميساريا نبوده و اصلاً در آن دخالتي ندارد و طرح اين مسئله در اين بيانيه هم به همين علت است.

البته كه بر همگان روشن است كه به دليل محدوديت در پذيرش پناهنده توسط كشور هاي عضو، چه در موضوع انواع پناهندگي و چه در حوزه تعداد پناهندگان به خودي خود باعث از بين رفتن تشكيلات متمركز منافقين ميگردد. به عنوان مثال ممكن است يكي از اعضا، به عنوان پناهنده سياسي در يك كشور پذيرفته شود و ديگري با عنوان پناهنده اجتماعي در كشور ديگري كه اصلاً پناهنده سياسي نمي پذيرد وارد شود كه قطعاً اين مقوله براي اعضاي اشرف كه از امكانات اوليه ارتباطي محرومند پوشيده است و لذا جاي تعجب نيست كه وقتي آن را از زبان سركرده خود بشنوند دست بزنند و هورا بكشند!

به هر حال به نظر مي رسد كه التماس هاي رجوي و مابقي سران منافقين كلاً بي نتيجه بوده و با توجه به مشخص بودن شرايط پذيرش پناهنده در قوانين سازمان ملل و قوانين داخلي كشور هاي عضو و ايضاً تصميم اكيد دولت عراق بر اخراج منافقين آن هم سر موعد مقرر، بزودي اثري از منافقين بر جاي نماند كه بر سر موفقيت يا عدم موفقيت آن سخنراني شود!

 امير رضايي سه‌شنبه، ۱۹ مهر ۱۳۹۰ / ۱۴ ذيقعده ۱۴۳۲ / ۱۱ اكتبر ۲۰۱۱


دسته ها : رجوی شناسی
پنج شنبه 21 7 1390 20:32
X