منبع:  انجمن نجات مركز مازندران
چهارشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۰
در حالي كه خانواده ها در سال 82 با تجمع در مقابل دفاتر مجامع بين المللي از جمله دفتر سازمان ملل و صليب و فرماندهي نيروهاي آمريكايي مسئولين اشرف را وادار به ملاقات نمودند . ولي بعد از آن ديگر توسط سران فرقه اجازه هيچگونه ملاقاتي به خانواده ها داده نشده است و با وقاحت تمام آنان را مزدوران وزارت اطلاعات ايران ناميدند تا با اين بهانه مانع هرگونه رابطه عاطفي و خانوادگي شوند .
اما رابطه عاطفي و خانوادگي هرگز مانع از آن نشده است كه خانواده ها دست از اين درخواست خود بردارند و بلعكس برخورد رجوي ها باعث گشته است تا آنان پي به ماهيت فرقه اي و ضد بشري تشكيلات او در اشرف ببرند .
به دنبال حضور دو ساله و تحصن خانواده ها و در پي درخواست هاي مكرر شان مبني بر تعيين تكليف اسراي اشرف كه مورد توجه مجامع بين المللي قرار گرفته است و در حال بستن قرارگاه اشرف مي باشند رجوي براي فريب خانواده ها دست به شگرد جديدي زده و در نشست ده دي امسال منكر عدم اجازه ملاقات به خانواده ها شده است و اعلام كرده كه هر خانواده مي تواند براي ديدار با فرزندانشان به اشرف بيايد ولي اين در حالي كه است در همان موقع عوامل او با سنگ و تير و كمان به جان خانواده هاي خواهان ملاقات در جلوي درب اشرف افتاده و تعدادي را زخمي كرده و اكنون پاي صحبت خانواده اي مي نشينيم كه در اين جريان مصدوم شده و خود گواهي بر دروغ بودن ادعاي رجوي هاست.
با تشكر از شعبان شعبانپور كه با حضور تان براي افشاي چهره كثيف رجوي قبول زحمت فرموده و به دفتر انجمن تشريف آورديد .
*آقاي شعبان پور چه كسي از شما در اشرف هستند و چگونه اسير شدند ؟
برادرم حسن در جنگ صدام عليه ايران در منطقه مهران زماني كه رجوي در خدمت گذاري به صدام به مهران حمله كرد اسير شده است ولي متاسفانه تا 9 سال از او خبري نداشتيم كه بعد از 9 سال از طريق جمهوري اسلامي ايران متوجه شديدم كه برادرم اسير سازمان است.

* آيا تا كنون با برادرت ملاقات داشته ايد ؟
در سال 1382 به همراه ساير خانواده ها به اشرف رفتيم ولي ابتدا مسئولين اشرف اجازه ملاقات ندادند تا اين كه خانواده ها با تجمع در مقابل سفارت آمريكا در بغداد توانستند اجازه ملاقات بگيرند كه فقط 2 ساعت به همراه مراقب هاي سازمان با او صحبت كرديم .
مسئولين سازمان از ترس اين كه برادرم از اخبار بيرون و خانواده با خبر نشود و تحت تاثير قرار نگيرد بيشتر از اين ملاقات ندادند و در فرصت پيش آمده از او سئوال كرديم كه چرا بر نمي گردد كه اظهار كرد از فشار تشكيلات نمي توانم برگردم و البته فضاي آن موقع هم كاملا بسته بود و ترس بچه ها بيشتر از هميشه بود .
دو بار ديگر هم پدرم براي ملاقات به درب اشرف رفت ولي رجوي به او اجازه ملاقات نداد . و پدر پير و مريضم دو شبانه روز در جلوي درب اشرف بدون امكانات و غذا ايستاده بود ولي مسئولين اشرف اجازه حتي يك دقيقه ديدار از راه دور را هم ندادند و به پدرم اعلام كردند كه چون قبلا يك بار فرزندان ديگرت ملاقات كردند شما ديگر نمي توانيد ملاقات كنيد .
* چه تلاش ديگري تا به حال داشته ايد كه بتوانيد ملاقات مجددي با برادرتان داشته باشيد ؟
تا به حال شكايات و نامه نگاري هاي زيادي از طريق صليب و سازمان ملل و شكايات زيادي به دادگاه هاي عراقي برديم و با وزير حقوق بشر قبلي دولت عراق خانم ميخائيل به همراه تعداد ديگري از خانواده ها ملاقات كرديم در همان موقع با نماينده و مسئولين صليب و سازمان ملل در عراق ملاقات و درخواست ديدار و ملاقات حضوري با برادرم را داشتيم ولي هر كدام از آنها با دادن وعده هايي عملا كاري از پيش نبردند . ما حتي به جلوي سفارت آمريكا در بغداد رفتيم ولي كسي پاسخي به ما نداد.
در سال 87 به همراه تعدادي از خانواده ها در جلوي درب اشرف حاضر شديم و از فرماندهان آمريكايي خواستيم تا از مسئولين اشرف بخواهند با درخواست ملاقات ما موافقت كنند كه همان موقع خانم عذرا علوي طالقاني يكي از مسئولين سازمان به نزديك آمريكائي ها آمده و با توهين به ما خانواده ها جواب رد داد .
مسئولين اشرف حتي به درخواست آمريكائي ها براي ملاقات ها توجهي نكردند .
* آيا اقدام ديگري نيز تا به حال براي آزادي برادرت از اسارت اشرف داشته ايد ؟
بعد از بي نتيجه بودن اين تلاش ها براي ملاقات تصميم گرفتيم كه به همراه ساير خانواده ها در مقابل اشرف تحصن كنيم و تا نگرفتن ملاقات و آزادي بچه ها درب اشرف را ترك نكنيم و به همين دليل از زمستان سال 88 تا به حال مصرانه در آنجا ايستاديم و حتي يكي از برادرانم حدود يك سال در مقابل درب اشرف ايستاده است و مي گويد تا برادرم را از اين جا نبرم رجوي را رها نمي كنم هر چند كه معتقدم همه كساني كه در اشرف اسير هستند مثل برادر و خواهرم هستند به همين دليل با همه خانواده ها دست داده ايم تا رهايي همه شان آنجا را ترك نكنيم .
* چه دستاوردي تا به حال در آنجا داشتيد ؟
حضور خانواده ها در مقابل اشرف اولا باعث گشته كه افراد اسير متوجه حضورمان در آنجا براي آزادي شان شوند كه به همين دليل تاكنون ده ها نفر فرار كرده و به نزد خانواده ها برگشتند .
ثانيا، ما خانواده ها باعث گشته ايم تا توجه مجامع بين المللي و رسانه ها به مسئله اسيران اشرف جلب شود بطوري كه رجوي مجبور به قبول جابجايي و تعيين تكليف افراد اشرف شده است كه به نظرم يك پيروزي بزرگ براي در هم پاشيدن تشكيلات اين فرقه و رها شدن برادران و خواهران مان شود هر چند كه تاكنون با آنها ملاقات نكرده ايم ولي به اميد خدا به زودي موقعيتي فراهم مي شود كه ديگر هيچ مانعي براي ارتباط و ملاقات با برادرم نمي باشد .
بعنوان يك خانواده اميد دارم اين ملعون (رجوي) توسط مجامع بين المللي دستگير و بعنوان ضد بشر و خائن و وطن فروشي در دادگاه هاي بين المللي محاكمه و مجازات شود .
* در اين فاصله حضور شما در اطراف اشرف از طرف تعدادي از عوامل رجوي مجروح گشته ايد اين اتفاق چگونه بوده است ؟
رجوي نه تنها در اين دو سال پاسخي براي خانواده نداشت و حتي اجازه يك ملاقات را به خانواده نداد بلكه در جواب درخواست خانواده ها حتي براي ديدن يك لحظه و آن هم از پشت سيم خاردار با سنگ و كلوخ و تير و كمان و ميله گردهاي برش داده شده و تيز پذيراي آنان بوده است . در اين مدت شاهد زخمي شدن خانواده هاي زيادي بودم كه حتي علي رغم سنگ پراكني عوامل رجوي به نزديك سياج مي رفتند تا بتوانند با آنان صحبت كنند .
در اين مقطع كه بنده در ضلع شمال قرارگاه مستقر بودم از ناحيه سر ( بالاي ابرو ) و پا مورد حمله و اصابت سنگ قرار گرفتم كه علي رغم مداواي پزشكي هنوز از صدمات ناشي از اين ضربه رنج ميبرم و آثار و سياهي آن بر روي پايم وجود دارد ولي رجوي بداند كه ما خانواده ها هيچ جنگي با اسيران و عزيزان مان در اشرف نداريم.
بلكه فقط و فقط مي خواهيم با آنها ملاقات كنيم به رجوي هم اعلام مي كنيم خانواده ها تا دستگيري و محاكمه وي در دادگاه خلق او را رها نمي كنيم.