انتظار می رفت تروریست های پناهنده نما با ورود به آلبانی (کشور کوچکی از اروپا) مسائل و مشکلات دوران اسارت در فرقه رجوی از اشرف تا لیبرتی را نداشته باشند. مانند سایر پناهندگان سیاسی حق اختیار، انتخاب و زندگی کردن وبرخورداری از قوانین بین المللی حقوق بشر را داشته باشند، ولی از قرار معلوم رجوی زدگان مفلوک از چاله درآمده وارد سیاهچالی جهنمی شده اند که از اشرف و لیبرتی به مراتب بدتر است ...

هرچه بگندد نمکش می زنند، وای به روزی که بگندد نمکدان

دولت آلبانی به سفارش آمریکا در اولین مرحله تروریست پذیری، 210 نفر از اعضای فرقه تروریستی رجوی را در قبال دریافت بسته حمایتی مالی پذیرفت. همچنین کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحمد، انتقال و استقرار افراد در کمپ پناهندگی تیرانا را به عهده گرفت. انتظار می رفت تروریست های پناهنده نما با ورود به آلبانی (کشور کوچکی از اروپا) مسائل و مشکلات دوران اسارت در فرقه رجوی از اشرف تا لیبرتی را نداشته باشند. مانند سایر پناهندگان سیاسی حق اختیار، انتخاب و زندگی کردن و برخورداری از قوانین بین المللی حقوق بشر را داشته باشند، ولی از قرار معلوم رجوی زدگان مفلوک از چاله درآمده وارد سیاهچالی جهنمی شده اند که از اشرف و لیبرتی به مراتب بدتر است.

اسرای گرفتار در عراق، رجوی را عامل، باعث و بانی تمام کارشکنی ها، مشکلات، رنج و بدبختی خود را می دانستند، همه انگشت ها به طرف سرکرده فرقه اشاره می رفت. دولت عراق، سازمان ملل، دیگر مسئولین ذیربط را کسی متهم نمی کرد، ولی آلبانی زندانی تازه و اسارتگاهی بی دروازه است، باز اوضاع در دست رجوی است، کمسیاریا و دولت آلبانی تحت تأثیر لابی های مزدور و ریخت و پاش های مالی رجوی، تلاش می کنند تا هیچ پناهنده سیاسی نتواند از آزادی، حقوق قانونی و بین المللی بهره مند شود.

برخلاف انتظار، آلبانی پناهندگی دسته جمعی و فرقه ای را جایگزین پناهندگی فردی نموده است. به دستور و سفارش رجوی افراد جداشده از فرقه مجاهدین را زیر فشار قرار داده اند، به آنها می گویند؛ یا به ایران بروید و یا پیش سازمان مجاهدین بمانید (نوعی سرکوب توام با جذب نیرو برای فرقه رجوی).
راه حل سوم برای جداشدگانی که زیر بار بازگشت به فرقه رجوی نمی روند، رفتن به اروپاست، آنهم اروپایی که وضعیتش معلوم و پناهنده پذیری اش صفر است.

خلاصه کلام نقض روز افزون حقوق بشر، حمایت از پناهجویانی که با زد و بند آمریکا و موافقت دولت آلبانی از لیبرتی به تیرانا منتقل شده اند، همچنان ادامه دارد. حقوق ماهیانه اشان قطع، به سردواندن آنها رایج، تهدیدشان ادامه دارد و نقض حقوق اجتماعی آنها در دستور کار رجوی قرار گرفته است، متاسفانه کمیساریای عالی پناهندگان هم تحت تاثیر و تطمیع فرقه مافیایی رجوی قرار گرفته است.
قبل از این قرار بود دولت آلبانی به پناهندگان فرقه رجوی درس آموزش کار و زندگی اجتماعی بدهد، کمپ باربو را به کمپ ترک اعتیاد تروریسم و سالم سازی اعضای فرقه رجوی تبدیل کند. قول های بشردوستانه دادند، ولی به محض خالی شدن شارژ مالی از سوی آمریکا، ورق برگشت و رجوی با پشتیبانی مالی و ریخت و پاش های دلاری مهار اوضاع را در دست گرفت.

در نتیجه وخامت اوضاع، سرکوب، تهدید، تحریم مالی، اذیت و آزار جداشدگان به تحصن اعتراضی آقای احسان بیدی در جلوی ساختمان کمیساریای عالی پناهندگان واقع در آلبانی انجامیده است تا حامیان و مدعیان دروغین حقوق بشر به خود آیند و از این بیشتر تحت تأثیر رجوی قرار نگیرند.
همسویی دولت آلبانی و کمیساریای عالی پناهندگان آلبانی با فرقه مافیایی رجوی لکه ننگی است که عواقب و عوارض ناگواری به دنبال دارد. مردم جهان نمی توانند چنین نقض حقوق بشری را نادیده بگیرند و نسبت به آن واکنشی نشان ندهند، حداقل افشاگری در رابطه با وضعیت پناهندگان کمپ تیرانا، می تواند به رسوایی جبران ناپذیری برای دولتمردان آلبانی و کمیساریای سازمان ملل تبدیل شود، بنابرین عاقلانه نیست مردم و مسئولین آلبانی به ویژه کمیساریا فریب گروه بدنام رجوی را بخورند.

نوید رهایی
15 فروردین 1395

نقض حقوق پناهندگان سیاسی در آلبانی

یکشنبه 15 فروردین 1395