موضع گيري فتنه سبز در قبال منافقين يا جنگ زرگري!

(واكنش سايت هابيليان به مقاله كديور و صدري در سكوت مطلق باند منفور رجوي و مجاهدين خلق)

... در قسمت هايي از اين مقاله ، كشف ماهيت نفاق در جنبش سبز و ارتباط آن با منافقين از دستاورد هاي دولت احمدي نژاد! دانسته شده و در جهت بد نام سازي اين جنبش معرفي شده است، كه در جواب آن بايد عنوان نمود كه كشف اين ماهيت فقط به واسطه حمايت هاي آشكار اين دو جريان نفاق در بيانيه ها و اطلاعيه ها نبوده، بلكه مشابهت در گفتار و عملكرد اين دو جريان و يكساني حركت و اهداف آنها ميباشد و اين موضوع دقيقاً اشاره دارد به عملكرد گروهك منافقين در ابتداي انقلاب و عملكرد جنبش سبز و ايضا گروهك منافقين در سال ۸۸ . سايت جرس در اين مقاله و در هنگام برائت از منافقين ، به حضور اين گروهك تروريستي در عراق اشاره مي كند و آنچنان مختصر از اين مسئله ياد ميكند كه گويي ...

"تا همين جا هم كه كروبى قدم برداشته، بهاى سنگينى دارد. تا همين جا هم شايسته و ارزشمند است و خدا از معاصى كبيره او در خدمت به (امام) خمينى مى‌كاهد. آن‌چه من مي خواهم با آرزوى در امان ماندن كروبى از گزند رژيم آخوندي بگويم، تنها يك نكته است:چه خوب كه بخشى از حقيقت تكان دهنده را بيان مى‌كنيد و به همين ميزان نزد خلق و خالق مأجوريد!"(مسعود رجوي)

"من به عنوان يك دلسوز مي گويم منافقين با خيانت ها و جنايت هاي خود مرده اند، شما براي كسب امتيازهاي جناحي و كينه ورزي آنها را زنده نكنيد" (مير حسين موسوي)

اعدام‌هاي سال ١٣٦٧ در اين كشور را يك «لكه سياه» مي دانم و «انتقام‌جويي» حكومت ايران، از مجاهدين خلق در اين سال را به عنوان «خطاي بزرگ» ياد مي كنم. (زهرا رهنورد)

ضمن محكوم كردن هرگونه تعرض و ستمي كه بر موسوي و خانواده و اطرافيان او در چارچوب همين رژيم جريان دارد؛ به رژيم ايران در‌مورد محاكمه و مجازات وي با تأكيد بر اين ‌كه مسئوليت هرگونه تعرض، دستگيري يا اقدام تروريستي ...اخطار مي دهم. (مسعود رجوي)"

چرخي در اطلاعيه ها ، اخبار و مقالاتي كه طي يك سال گذشته در سايت ها و رسانه هاي داخلي و خارجي در حوزه سياست درج گرديد، ما را با حمايت هاي پيدا و پنهان گروهك منافقين از جنبش سبز و بالعكس! رو به رو ميكند كه موارد ذكر شده در بالا فقط بخش كوچكي از آنهاست.

حالا پس از گذشت نزديك ۲ سال از اين جريانات متحد نفاق، سايت "جرس" – كه حامي جنبش سبز مي باشد – طي مقاله اي با نام" خارج كردن مجاهدين خلق از ليست سازمانهاي تروريستي بلائي براي جنبش سبز" به نگارش محسن كديور و احمد صدري، سعي كرده ضمن ابراز برائت از اين گروهك تروريستي، هر گونه ارتباط و حمايت متقابل را پنهان كند كه البته سؤالي كه اول به ذهن مي رسد اين است كه چقدر دير!

در واكاوي جريانات پس از انتخابات ۸۸ و با توجه به مقاله سايت جرس كه حالا در ظاهر به مرز بندي جنبش سبز با منافقين مي پردازد مي توان از دو ديدگاه به تحليل پرداخت:

الف- ديدگاه اول

دركليت اين مقاله، گروهك تروريستي منافقين و خارج سازي آن از ليست سازمان هاي تروريستي، خطري براي اپوزيسيون قلمداد شده است و بايد پرسيد، در حالي كه اين دو جريان نفاق – يعني گروهك منافقين و جنبش سبز - در وقايع پس از انتخابات ۸۸ در يك خط حركت كردند ، پس خطر در كجا ظاهر مي شود؟ شايد بازي گردانان نفاق جديد بر سر رهبري و تعيين خط مشي با سردمداران نفاق قديم دعوا دارند! و شايد هم با استناد به تعريف كديور از گروهك منافقين در مقاله ، كه آنها را سازماني معرفي مي كند كه در پي سوء استفاده از فضاي موجود و از جنبش سبز، در نظر دارند سرمايه گذاري هاي آمريكا به جهت براندازي در ايران را به سمت خود جلب نمايد؛ مي توان گفت كه اين دو جريان نفاق بر سر دريافت كمك مالي از آمريكا با هم به رقابت افتاده اند!

در قسمت هايي از اين مقاله ، كشف ماهيت نفاق در جنبش سبز و ارتباط آن با منافقين از دستاورد هاي دولت احمدي نژاد! دانسته شده و در جهت بد نام سازي اين جنبش معرفي شده است، كه در جواب آن بايد عنوان نمود كه كشف اين ماهيت فقط به واسطه حمايت هاي آشكار اين دو جريان نفاق در بيانيه ها و اطلاعيه ها نبوده، بلكه مشابهت در گفتار و عملكرد اين دو جريان و يكساني حركت و اهداف آنها ميباشد و اين موضوع دقيقاً اشاره دارد به عملكرد گروهك منافقين در ابتداي انقلاب و عملكرد جنبش سبز و ايضا گروهك منافقين در سال ۸۸ .

سايت جرس در اين مقاله و در هنگام برائت از منافقين ، به حضور اين گروهك تروريستي در عراق اشاره مي كند و آنچنان مختصر از اين مسئله ياد ميكند كه گويي ترور ۱۲۰۰۰ شهروند ايراني توسط اين جنايتكاران را فراموش كرده و حضور منافقين در عراق بزرگترين گناه اين سازمان تروريستي بوده است!

و در پايان نيز، با توجه به اينكه اين جنبش هنوز به ايجاد رابطه با آمريكا در آينده معتقد است، نتيجه خارج سازي سازمان را از ليست تروريستي وزارت خارجه آمريكا را، از بين رفتن دوستي دو ملت ايران و آمريكا! در آينده مي داند و هيچ اشاره اي به ماهيت خطرناك و تروريستي اين گروهك جنايتكار ندارد.

ب- ديدگاه دوم

اين مقاله شايد در ظاهر امر تحليلي مطابق با ديدگاه اول را به ذهن متبادر سازد اما در بطن خود اهداف ديگري را دنبال مي كند.

نخست بايد گفت با توجه به پيگيري اين جنبش به جهت راه اندازي فتنه اي ديگر كه در آن قطعاً به حمايت نه تنها گروهك منافقين بلكه هر جريان معاند نظام ديگري نيز نياز پيدا مي كنند و با عنايت به اين موضوع كه در حال حاضر افكار عمومي در اشتراكات اين دو جريان نفاق كه سبقه اي ۳۰ ساله دارد، حساس شده است ؛ ميتوان موضع اين مقاله را فرار به جلويي از اين جنبش قلمداد نمود كه شايد در آينده اي نزديك كه يكي از اين دو جريان به ورطه رسوايي و نابودي كشيده شود، براي فرار جريان ديگر مورد بهره برداري قرار گيرد.

و در بند پاياني آن به دولت جرج دبليو بوش اشاره شده كه با همه اشتباهاتش در منطقه خاورميانه و در اوج سياست خارجه تجاوزكارانه اش، مي دانست كه خارج سازي گروهك منافقين از ليست سازمان هاي تروريستي حركتي خطرناك است و اين سايت در تحليلي بيشرمانه اين موضوع را به واسطه از دست رفتن قدرت نرم آمريكا در ايران اشتباه و خطرناك دانسته است زيرا كه ميداند در آن صورت به دليل از بين رفتن مقبوليت بيش از پيش دولت آمريكا در افكار عمومي مردم ايران ، جنبش سبز بزرگترين حامي خود يعني ايالات متحده را نيز از دست خواهد داد و اين استراتژي مرموزانه جنبش سبز، زماني آشكارتر مي‌شود كه بدانيم حلقه‌هاي ارتباطي عوامل جنبش سبز با سرويس‌هاي اطلاعاتي بيگانه و به خصوص آمريكا، در طي ۱۲ ماه گذشته بسيار فشرده بوده و اين همان مسئله‌اي است كه چندي پيش وزير اطلاعات نيز در جمع خبرنگاران به خوبي به آن اشاره كرد، بنابراين دلمشغولي و دغدغه اخير جنبش سبز در اين مورد قابل تأمل است.

امير رضايي، كانون هابيليان، بيست و نهم مارس 2011