ماركسيسم Marxisme =; عنوان فلسفه ماركس فيلسوف آلماني (1818-1883) و واضع فرضيه كمونيسم جديد مي باشد.

ماكياوليسم Machiavellisme =; مكتب ماكياوليسم كه آن را فلسفه استبداد جديد نيز مي خوانند، عبارت از مجموعه و اصول روش و دستوري است كه ماكياول فيلسوف و سياستمدار ايتاليايي قرن پانزده براي زمامداري بر مردم مي دهد و اولين مرتبه در تاريخ باختر زمين افكاري را براي روش حكومت استبدادي بر روي كاغذ مي آورد.

ميتينگ Meeting =; جمع شدن مردم براي سخنراني و مذاكره درخصوص مسائل اجتماعي.

متروپل Metropol =; كشورهايي كه داراي مستعمرات هستند.

موبوكراسي Mobocracy =; حكومت رجاله ها و مردم عوام كه غالباً در خلال بحران ها و شورش ها به شكل موقتي تشكيل مي شود.

مركانتاليسم Mercantalisme =; نام فرضيه اي است كه مي گويد يك ملت تنها به وسيله اي مي تواند از لحاظ اقتصادي قوي شود كه صادراتش بر وارداتش افزون باشد.

منشويسم Menshevisme =; نام حزبي است كه در ابتداي انقلاب بلشويكي روسيه از حزب سوسياليست انشعاب يافت و عبارتست از مرامي كه تبعيت از سوسياليسم معتدل مي كند.

مونارشي Monarchie =; حكومت پادشاهي، سلطنتي و عبارت از اداره حكومت و امور دولت به دست يك فرد زمامدار در قالب موروثي.

ميليتاريسم Militarisme =; عبارتست از اعتقاد به اينكه جنگ و آماده باش مهمترين وظيفه ذاتي يك ملت و عالي ترين شكل خدمات توده است.

ناسيونال National =; ملي، قومي.

ناسيوناليسم Nationalisme =; مكتب مليت، ملت پرستي، قوم پرستي، اعتقاد به برتري يك ملت و تفوق آن نسبت به ملل ديگر و وفاداري مطلق گروه تبعه به ملت خود و عقيده به برتري معتقدات و ارزش هاي آن ملت به ساير ملل.

نئوماركسيسم Neo-Marxisme =; منسوب به ژرژسارل است كه به نحو افراطي بر ضد صلح مي باشد و متكي به اصل تحريك پسيكولوژي انقلاب. بدين دليل كه طغيان، جنگ و شدت عمل علائم نيكي هستند در تقلاي وجود سالم.

ويگيسم Whiggisme =; عنوان شايع حزب آزدايخواه انگليس است كه تا اواسط قرن 19 بدين نام خوانده مي شد.

هيومنسيم Humanisme =; نام نوعي از فرهنگ است كه ناشي از تعليمات كلاسيك و قديم باشد.

يوتيليتاريانيسم Utilitarianisme =; فلسفه سياسي اي است كه در قرن 19 به وسيله گروهي از ليبرال هاي انگليس پرورده شده و آن را مي توان «فلسفه انتفاعي» يا «سودجويي» ناميد. اين فلسفه تمام نيكي ها را در ترازوي مفيد بودن مي سنجد.