با دراز كردن دست نياز دار و دسته ي رجوي به سوي سرويس اطلاعاتي و استقبال آنان از زدو بندهاي پنهان، تحت عنوان "ديپلماسي مخفي "، به گل ماندن و محتاج بودن مجاهدين بيش از پيش آشكار شد، تا جايي كه در ازاي حفاظت، آنها را به كارهايي عليه كشورمان واداشتند كه خود از انجام آن شرم داشتند.
ايران ديدبان
سي سال است كه گروه تروريستي مجاهدين در راهروهاي پارلمانهاي كشورهاي اروپايي، آمريكا و عربي به دنبال جمع آوري امضاء و جلب حمايت است، گرايش مجاهدين به احزاب و اشخاص خارجي تا آنجا بوده است كه برخي اين گروه را يكسره بريده و جدا از اپوزيسيون مي دانند.
سماجت مجاهدين براي در آغوش كشيدن خارجي ها با هر عنوان و مقام و جايگاهي، اگر نگوييم تنها راه پيش رو، اما تنها راهي بود كه رهبري مجاهدين براي جلب حمايت و بالا رفتن از پله هاي كسب مشروعيت بلد بود.
كساني را كه مجاهدين مجاب به حمايت از خود نمودند، به شدت سطحي و وابسته به تبليغات ضد ايراني رسانه هاي غربي بودند كه يك بارديگر از زبان دار و دسته ي رجوي همان تبليغات را مي شنيدند و ادعاهاي آنان باورشان مي شد. البته تعميق اين باورمندي، چاشني ديگري هم داشت و هدايا و حق اياب و ذهاب كه از سوي مجاهدين پرداخت مي شد، حاميان را مصمم تر مي ساخت.
اكنون ديگر روند حمايتها معكوس شده است، يعني برخي تبليغات رسانه اي به نفع مجاهدين چاشني مشروعيت بخشيدن به دستمزدهاي كلاني است كه براي حمايت، از بقاياي رجوي دريافت مي دارند.
به موازات تلاشهاي علني، رهبري مجاهدين براي همواره كردن مسير كسب مشروعيت به زدو بندهاي پنهان با سرويس ها و مراكز جاسوسي و اطلاعاتي روي آورد، ارتكاب اين خطاترين تاكتيك ممكن، هم به دليل نياز عيني به كمك و پشتيباني براي روي پاماندن بود و هم به علت وسوسه ي كسب قدرت !
با دراز كردن دست نياز دار و دسته ي رجوي به سوي سرويس اطلاعاتي و استقبال آنان از زدو بندهاي پنهان، تحت عنوان "ديپلماسي مخفي "، به گل ماندن و محتاج بودن مجاهدين بيش از پيش آشكار شد، تا جايي كه در ازاي حفاظت، آنها را به كارهايي عليه كشورمان واداشتند كه خود از انجام آن شرم داشتند.
اين همه تلاش علي القاعده مي بايست به حمايت دولتها و مهمتر از آن شناسايي و به رسميت شناخته شدن اين گروه توسط سازمانهاي بين المللي مي انجاميد، اما دقيقاً برعكس شد!
هم دولتها و هم سازمانهاي بين المللي آنها را به عنوان يك گروه تروريستي مي شناسند و به هيچ وجه هم حاضر نيستند از اين ديدگاه خود عقب بنشينند، اين مهمترين معيار براي بازشناسي يك گروه تروريستي از يك جريان آزاديخواه است.
بر اساس قواعد بين المللي هرمبارزه يي كه فاقد حداقل هاي لازم براي اثبات حقانيت خود باشد و نتواند در يك پروسه ي كوتاه مشروعيت خود را به جهان اثبات كند، به يقين و مسلم يك جريان تروريستي و نامشروع است.
تلاش سي ساله ي مجاهدين براي كسب مشروعيت اكنون به يك مدار بسته ودور باطل تبديل شده است كه ادامه ي آن - كه آن هم چيزي جز به نمايش در آوردن چهره هاي قديمي با امضاهاي جديد نيست - فقط به خاطر پوشاندن و بزك كردن چهره ي نامشروع حركت تروريستي اين گروه ضد مردمي است.
16 / 07/90